The smart Trick of مجله باز That Nobody is Discussing
حق انتخاب زندانیان در نپوشیدن سوتین در استان انتاریو کانادا در سال ۲۰۱۴ تأیید شد.
تعداد فزاینده‌ای از زنان هزاره جدید این ایده‌ها را رد می‌کنند و اعتقاد دارند این ایده‌ها مربوط به دوران پیشین است، زمانی که «وجود یک زن برای نگاه مردانه بوده است».[۲]
هیچ مدرک علمی معتبری وجود ندارد که پوشیدن سوتین باعث سرطان شود.[۵۴][۵۶] مؤسسه ملی سرطان ایالات متحده بیان می‌کند که مدرکی برای اینکه سوتین‌ها باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان می‌شود یافت نشده،[۵۷] و انجمن سرطان آمریکا اظهار داشت: هیچ مطالعه معتبر علمی وجود ندارد که نشان دهد پوشیدن سوتین از هر نوع باعث سرطان سینه جلوگیری می‌کند. "[۵۸]
نسل قبلی فمینیست‌ها که خواستار سوزاندن کرست‌ها به عنوان گامی به سوی رهایی بودند، پیش‌بینی می‌شد که فمینیست‌ها سوتین خود را بسوزانند. در سال ۱۸۷۳ الیزابت استوارت فلپس وارد نوشت:
برخلاف مطلب بالا در مطالعه دیگری، روی یازده زن بالغ ۲۲ تا ۳۹ ساله که به مدت سه ماه از سوتین مناسب استفاده کرده و سپس به مدت سه ماه بدون سوتین بودند.
هذه بذرة مقالة عن موقع ويب بحاجة للتوسيع. فضلًا شارك في تحريرها.
به گفته وکیل او، این زن به‌طور معمول بدون سوتین در انظار عمومی نمی‌رفت و از این الزام «هراسان و ناراحت» بود.[۱۳۳]
با افزایش استقبال از جنبش من هم، همکاران زن و دیگران در نهایت متوجه شدند که حق ندارند دربارهٔ زنی که سوتین نپوشده چیزی بگویند.[۷۱] جنیفر ماهر، استاد مطالعات جنسیتی در دانشگاه ایندیانا، می‌گوید پوشیدن یا نپوشیدن سوتین دیگر «یک اصل فمینیستی» نیست.[۷۲]
ظاهر ایجاد حساب ورود ابزارهای شخصی ایجاد حساب
اصلاح آن اینگونه بود که الزام کلی به موارد پس از ارزیابی فردی تغییر یافت.[۱۳۴]
ویکی‌پدیا® علامتی تجاری متعلق به سازمان غیرانتفاعی بنیاد ویکی‌مدیا است.
نویسنده فمینیست آیریس ماریون یانگ در سال ۲۰۰۵ نوشت که سوتین "به عنوان مانعی برای لمس کردن عمل می‌کند" و یک زن بدون سینه بند " شخصیت زدایی " می‌شود و "نگاه سخت و نوک تیزی را که فرهنگ فالیک به عنوان یک هنجار مطرح می‌کند، از بین می‌برد." از نظر او، نپوشیدن سوتین و سینه‌های زنان اشیایی با شکل ثابت نیستند، بلکه با حرکت زن تغییر می‌کنند و بدن طبیعی را منعکس می‌کنند. یانگ همچنین استدلال کرد که سوتین‌های تمرینی برای تلقین به دختران به این منظور استفاده می‌شود که سینه‌های خود را به عنوان ابزار جنسی در نظر بگیرند و تمایلات جنسی خود را برجسته کنند.
بسیاری از زنان اعتراف می‌کنند پس یک روز کاری که به خانه بازمی‌گردند، یکی از چیزهایی که مشتاقانه منتظر آن هستند این است که به محض رسیدن به خانه سوتین خود را در بیاورند.[۳۳] یکی از سردبیران نوشت: «درآوردن here سوتین احساسی بسیار رهایی‌بخش است، و ما خانم‌ها هر روز و در تمام طول روز منتظر آن هستیم.
دیزی گرویل، کنتس وارویک، ۱۸۸۰ تعداد و تنوع مسائل حقوقی زنان در مورد پوشیدن یا نپوشیدن سوتین، عمق و پیچیدگی موضوع را در جامعه نشان می‌دهد.